Adam Meisnerowicz – mistyczny kontynuator Grupy Janowskiej z Katowic i wystawa "Oblicza Śląska" [Zdjęcia]

Adam Meisnerowicz z Katowic

Mistyczny kontynuator Grupy Janowskiej z Katowic

Adam Meisnerowicz przez wiele lat mieszkał w Katowicach, gdzie dojrzewała jego artystyczna wrażliwość. Obecnie tworzy w Bełku – małej, urokliwej miejscowości, która stała się jego spokojną przystanią. Zawodowo związany jest z edukacją – pracuje jako nauczyciel, a poza malarstwem, tworzy również poezję, w której – podobnie jak na płótnach – podejmuje temat duchowości, emocji, tajemniczego piękna świata. Ten wielowymiarowy rozwój twórczy – słowo, obraz, refleksja – czyni z jego postaci wyjątkowy przykład współczesnego artysty, który łączy codzienność z metafizyką.

Obrazy Adama Meisnerowicza są jak senne wizje – pulsujące kolorem, nieoczywiste, przesycone emocją. Choć artysta wywodzi się z Grupy Janowskiej, znanej głównie z malarstwa naiwnego, skoncentrowanego wokół tematyki Górnego Śląska, pracy górników, w wielu swoich pracach zaskakuje odbiorcę zupełnie innym językiem – językiem abstrakcji, symbolu i koloru, który w jego twórczości odgrywa pierwszoplanową rolę.

W tej odmianie twórczości artysta romansuje z surrealizmem, choć unika dosłowności, czy cytatów z klasyków nurtu. U Meisnerowicza surrealizm jest intuicyjny, niemal duchowy – zbliżony do marzenia sennym rytmem, w którym wszystko może się wydarzyć, a rzeczy nabierają nowych znaczeń. Choć jego obrazy są abstrakcyjne, to trudno uznać je za chłodne czy zdystansowane. Często powracają kolory ognia, światła, rozedrganej materii – być może jako symbole przemiany, energii twórczej, życia w ruchu.

Pomarańczowe światło duchowości – sztuka Adama Meisnerowicza w tradycji Teofila Ociepki

W jego malarstwie odnaleźć można czytelne echa duchowej twórczości Teofila Ociepki – charyzmatycznego malarza, mistyka i wizjonera, jednego z założycieli Grupy Janowskiej. Ociepka traktował obraz jako pole walki dobra ze złem, przestrzeń symbolu, proroctwa, duchowej obecności. Meisnerowicz, choć korzysta z bardziej abstrakcyjnych form i współczesnego języka plastycznego, kontynuuje ten mistyczny wątek. Jego kompozycje emanują światłem – nie tyle fizycznym, ile duchowym – i zapraszają widza do wejścia w głąb obrazu, a może nawet – w głąb siebie.

Meisnerowicz nie kopiuje mistrzów – prowadzi z nimi dialog. Jest samotnym wędrowcem na szlaku, który wyznaczyli T. Ociepka, a później E. Sówka.

7 zdjęć

Mural Erwina Sówki

W pracach Meisnerowicza odnajdujemy podobną aurę tajemniczości, duchowego napięcia i symbolicznego języka. To nie jest prosty dialog z tradycją, lecz raczej wewnętrzne porozumienie między pokrewnymi duszami – artystami, dla których obraz nie jest wyłącznie przedstawieniem rzeczywistości, ale także próbą uchwycenia niewidzialnych sił tworzących świat i człowieka.

Tak, jak Ociepka malował wizje inspirowane ezoteryką, alchemią i duchowością, tak Meisnerowicz – choć korzysta z innych środków wyrazu – również zaprasza widza do świata, w którym rzeczywistość jest tylko jedną z warstw. Jego obrazy, zdominowane przez pomarańczowe światło, wydają się przesycone energią metafizyczną – czymś, co trudno nazwać, ale co bezsprzecznie się odczuwa.

Szczególne miejsce w palecie barw A. Meisnerowicza zajmuje pomarańcz – ciepła, intensywna barwa, która staje się znakiem rozpoznawczym jego kompozycji. Barwa ta – to emocja, nastrojowa aura, która wciąga widza w świat wewnętrznych krajobrazów. Pomarańczowy jest często kojarzony z ogniem, a w buddyzmie symbolizuje wewnętrzną przemianę i dążenie do oświecenia. Pomarańczowe stroje mnichów buddyjskich symbolizują poświęcenie się duchowej drodze, a oranż Meisnerowicza, to kolor symbolizujący poświęcenie się człowieka drodze artystycznej.

21 zdjęć

Adam Meisnerowicz – mistyczny kontynuator Grupy Janowskiej z Katowic

Płótna tego artysty przypominają organiczne wizje, w których świat rzeczywisty miesza się z tym, co irracjonalne, nieuchwytne, wręcz oniryczne. W obrazach tych brak wyraźnie zarysowanych figur – pojawiają się raczej zarysy, kontury, rytmiczne napięcia, organiczne formy, świetliste pęknięcia w przestrzeni, symboliczne kształty, które – choć nieokreślone – niosą znaczenie. W tej warstwowości obrazów można dostrzec nawiązania do ociepkowskiej wizji świata jako areny duchowych zmagań, miejsca obecności sił dobra i zła, światła i cienia. Przestrzenie płyną, formy się rozmywają, a postaci – jeśli się pojawiają – istnieją bardziej jako obecność, niż konkret.

Adam Meisnerowicz regularnie zdobywa wyróżnienia w konkursach i przeglądach sztuki nieprofesjonalnej, ale jego działalność to przede wszystkim konsekwentna i autentyczna pasja. W czasach pełnych niepokoju, sztuka Adama Meisnerowicza przypomina, że piękno można znaleźć w prostocie, a malarstwo – nawet to tworzone poza akademickimi murami – potrafi wzruszać, bawić i inspirować.

Wystawa „Oblicza Śląska” – malarska podróż przez duchowe krajobrazy

Wystawa „Oblicza Śląska - skarby ziemi w twórczości Grupy Janowskiej" w katowickim Szybie Wilson, która rozpoczyna się wernisażem już 5 czerwca 2025 roku o godzinie 17:00 i potrwa do końca sierpnia, będzie okazją do poznania 20. prac Adama Meisnerowicza oraz innych członków Grupy Janowskiej, ale przede wszystkim impulsem do indywidualnej, duchowej podróży w głąb świata malarzy nieprofesjonalnych z naszego regionu.

Autor: Monika Ptak