Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu w Katowicach. Uroczystość na cmentarzu żydowskim przy ul. Kozielskiej

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Uroczystości w Katowicach

27 stycznia przypada Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu ustanowiony w 2005 r.  przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w celu uczczenia pamięci ofiar pochodzenia żydowskiego pomordowanych w czasie II wojny światowej przez Niemców. Datę wybrano nieprzypadkowo, ponieważ 27 stycznia 1945 r. wojska sowieckie uwolniły więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, miejsca zagłady co najmniej miliona Żydów z Polski, Węgier, Francji, Czechosłowacji, Grecji i innych krajów oraz około 120 tys. więźniów innych narodowości – Polaków, Romów, jeńców sowieckich, a także wielu innych. Dzień ten jest uznawany za symboliczny koniec systematycznego niemieckiego ludobójstwa.

Nawiązując do historii obchodów Międzynarodowego Dnia  Pamięci o Ofiarach Holokaustu, przedstawiciele Oddziału IPN w Katowicach razem z członkami Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach złożyli symboliczne kwiaty przy pomniku upamiętniającym ofiary hitlerowskiego terroru lat 1939-1945, znajdującym się na cmentarzu żydowskim przy ul. Kozielskiej 16. Wspólnie ustalono, iż z powodu tego, że 27 stycznia przypada w bieżącym roku w sobotę, uroczystość na cmentarzu zaplanowano na piątek, 26 stycznia o godzinie 12.00.

10 zdjęć

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu w Katowicach

10 zdjęć

W uzupełnieniu dodajmy, iż według dostępnej internetowo online Centralnej Bazie Danych o Ofiarach Szoa Instytutu Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu w Izraelu (Yad Vashem) zgromadzono ponad 5000 rekordów dotyczących Żydów urodzonych w Katowicach lub tu zamieszkałych przed wybuchem II wojny światowej, którzy ponieśli śmierć z rąk Niemców.

Otwarty 9 września 1869 r. cmentarz żydowski w Katowicach stanowi jedną z największych nekropolii wyznawców judaizmu na Górnym Śląsku. Jego założenie wiąże się z powstaniem w 1866 r. samodzielnej Gminy Żydowskiej w Katowicach, co z kolei było efektem gwałtownego napływu ludności żydowskiej wraz z nadaniem miejscowości praw miejskich w 1865 r. Na cmentarzu spoczywa około 2700 osób, w tym przedstawiciele wielu rodzin, którzy odegrali istotną rolę w rozwoju Katowic. Zachowane nagrobki stanowią unikalny w skali miasta zespół rzeźby nagrobnej z przełomu XIX i XX wieku, będący swego rodzaju mostem pomiędzy przeszłością a teraźniejszością oraz ukazujący bogactwo kultury i dziedzictwa społeczności żydowskiej na Górnym Śląsku.

39 zdjęć

Zabytkowy cmentarz żydowski w Katowicach. Rozpoczęły się prace naprawcze przy zniszczonych nagrobkach

39 zdjęć

Źródło: IPN Katowice

Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach pomaga zachować pamięć o Zagładzie

Dla zachowania pamięci ogromne znaczenia mają badania dotyczące konserwacji eksponatów, prowadzone przez i pod nadzorem naukowców ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Obowiązkiem kolejnych pokoleń jest ochrona dziedzictwa kulturowego, poprawa technik dezynfekcji, badania nad materiałami historycznymi, by ocalić od zapomnienia zgromadzone w obozie eksponaty: dokumenty, rysunki, ubrania.  

Niemal w rocznicę wyzwolenia doktorantka prof. Sławomira Wilczyńskiego z Wydziału Nauk Farmaceutycznych SUM w Sosnowcu dr inż. Dorota Rybitwa, która jest pracownikiem naukowym zatrudnionym w pracowniach konserwatorskich Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, z wyróżnieniem obroniła doktorat, poświęcony ochronie obiektów zabytkowych. 

Praca zatytułowana: Zastosowanie lasera diodowego do eliminacji mikroorganizmów o potencjale chorobotwórczym zasiedlających materiały historyczne pokazuje, w jaki sposób chronić obiekty historyczne.  Ochrona obiektów zabytkowych jest niezbędna, aby zapobiec ich degradacji, a także, aby zapewnić bezpieczeństwo konserwatorom i zwiedzającym. 

W ramach doktoratu wykonano analizy w zakresie możliwości wykorzystania promieniowania laserowego do dezynfekcji obiektów muzealnych. Analiza obejmowała: określenie wymagań wstępnych dotyczących oddziaływania promieniowania laserowego z obiektami muzealnymi, wpływu promieniowania laserowego na materiał muzealny, optymalizacji długości światła promieniowania laserowego względem chromoforów zawartych w materiałach muzealnych, a także optymalizacji gęstości energii, długości impulsu i średnicy plamki w zależności od zawartości chromoforów w materiale muzealnym.wylicza prof. Wilczyński,  który od lat współpracuje z Muzeum Auschwitz–Birkenau przy opracowaniu  nowych metod ilościowej analizy wpływu czynników fizykochemicznych oraz środków biobójczych na powierzchnie obiektów zabytkowych

Zweryfikowano również możliwości zastosowania penicyliny i streptomycyny do zwalczania bakterii zasiedlających materiały zabytkowe.

Napromienianie laserem przeprowadza się na tych obiektach, które wskazana są przez konserwatorów, którzy określają stan ich zniszczenia, czy skolonizowania przez bakterie. dodaje prof. Wilczyński

Tzw. obiekty ruchome w Muzeum Auschwitz-Birkenau to m.in.:

• około 110 tys. butów,
• około 3,8 tys. waliz,
• około 12 tys. garnków,
• 470 protez i ortez,
• 350 sztuk odzieży obozowej,
• 250 tałesów,
• a także 4,5 tysiąca dzieł sztuki.

Natomiast w muzealnym archiwum znajduje się prawie 250 metrów bieżących dokumentów, m.in. 48 tomów obozowych „Ksiąg zgonów”, 248 tomów dokumentów Centralnego Zarządu Budowlanego Waffen SS i Policji w Auschwitz, 64 tomy dokumentów Instytutu Higieny SS, a także 16 tomów akt personalnych więźniów o 8 tysięcy listów obozowych.

 Współpraca pomiędzy Śląskim Uniwersytetem Medycznym w Katowicach a Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau ma tylko jedno zadanie: zachować świadectwo prawdy. Prawda ta zawiera się w każdej cegle, w każdym obiekcie i każdym artefakcie, który jest pieczołowicie gromadzony i badany przez Pracownie Konserwatorskie. Ma to kolosalne znaczenie, bowiem prawda, o której mówię, nie wynika tylko z dbałości pamięci, więzi czy ciągłości tradycji pokoleń. Jej bardzo ważnym elementem jest trwałość materii. Dzięki nowoczesnym technologiom i metodom, które przynosi nauka, możliwe jest jeszcze skuteczniejsze zabezpieczenie obiektów zabytkowych. Jestem przekonany, że dzięki nowemu laboratorium czas dla obiektów muzealnych Auschwitz-Birkenau zatrzyma się lub przynajmniej zwolni tak, aby jak najdłużej mogły one służyć zrozumieniu mechanizmów rozwijanie się nietolerancji, rasizmu i antysemityzmu, a zagrożenia są szczególnie obecnie aktualne. podkreślił prof. Wilczyński 

Współpraca z Muzeum przynosi nie tylko satysfakcję, ale też daje powód do dumy, że mogę dołożyć drobną cegiełkę upamiętnienia świadectwa największego upadku człowieka i wielkiej tragedii w dziejach Europy. Badania naukowe mają sprawić, by świat był lepszy, bardziej rozumny, solidarny i bezpieczny i z pewnością nowe laboratorium Pracowni Konserwatorskich spowoduje, że droga do tego celu będzie prostsza i szersza. dodaje prof. Wilczyński